اطلاعیه !
فرم عضویت در باشگاه مخاطبان









سیدعلی کشفی
مسئول گروه مطالعات سازمان

دکتری سیاست‌گذاری فرهنگی

مدیرمسئول و عضو شورای علمی موسسه

مدیرمسئول گزارش نهاد

مدیرعامل شرکت کیوان تیام غرب آسیا


sa.kashfi@scienceandpolitics.net


سرمقاله
مشارکت ناامید
بدون تشکل‌یابی نیروهای مولد، نیروی انقلابیِ وفاداران جمهوری اسلامی به مصرف می‌رسد
محمدرضا هدایتی    سیدعلی کشفی   

فقدان گفتارهای سیاسی مؤثر و قدرتمند و کادر رهبری قابل‌اعتماد در این شرایط، می‌تواند سرنوشت متفاوتی برای این نیروها رقم بزند؛ سرنوشتی که یا نیروی ایجادشده را سرخورده‌تر می‌کند و فرومی‌نشاند یا آن را در جهاتی مغایر با منافع و قدرت ملی ایران به مصرف رساند. در این میان، شکل‌گیری تشکلی از نیروهای سیاسیِ مولّد که بتواند واجد گفتاری قدرتمند و امیدآفرین و کادر رهبری منسجم باشد، ضروری به نظر می‌رسد.



سرمقاله
جغرافیای سرخ
آیا سیاست داخلی ایران، آمادگی مواجه‌شدن با گام‌های بعدی محور مقاومت را دارد؟
سیدعلی کشفی   

این وضعیت ویژه تنها نوید یک آرایش جنگی و ناامنی گسترده را نمی‌دهد. درواقع تفسیر از این وضعیت به‌عنوان شکلی از جنگ و ناامنی فزاینده و هراس‌آور، از قضا جریان صلح و عادی‌سازی موجودیت اسرائیل را تغذیه خواهد کرد. برعکس آن چه باید در دستور کار باشد، جست‌و‌جوی امکانات خلق زندگی‌ای جدید و اقتصادی مستقل از درون این بحران است. و متناسب با آن، پیگیری این امکانات و تحقق‌شان توسط هویت‌هایی که عزم مقاومت دارند.



نشست
طوفان یک ملت
عملیات اخیر حماس، چگونه می‌تواند زمینه‌ساز سطح بالاتری از فشار محور مقاومت برای نابودی اسرائیل باشد؟


این عملیات، نه‌تنها توانست سرنوشت طرح‌های سیاسی پیش از رخ‌دادنش را به‌کلی به تعویق بیندازد، بلکه هر طرح سیاسی‌ای را -چه از سوی محور مقاومت چه از سوی دشمنانش- در سایۀ ایستادن و راهبری این نزاع به سوی سرنوشت‌های متفاوت، تعریف کرد. تصور اینکه اسرائیل می‌تواند تا بدین‌حد ضربه‌پذیر باشد، تصوری بود که تنها پس از وقوع عملیات برای همه تبدیل به یقین شد. این دستاورد عظیمی بود که امروز استعداد جدیدی در تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات نیروهای محور مقاومت ایجاد خواهد کرد. به بیان دیگر، عملیات حماس، تمام میراث مبارزه 75 ساله علیه اشغالگری اسرائیل را در مقطعی زنده کرد که تصور می‌شد پروندۀ تخاصم با اسرائیل در حال بسته‌شدن است.



سرمقاله
آماد
برنامه سیاسی وزارت کشور باید آماده‌سازی نیروهای ملی برای ورود به سیاست باشد
سیدعلی کشفی   

در یک توجه عمیق‌تر هر دو نوع سیاست، چه سیاست‌های متمرکز بر منافع گروه‌ها و مطالبات محلی و چه راهبردهای امنیتی، از یک کانون تغذیه می‌کنند: جنبۀ معیشتی زندگی و انکار امر سیاسی و عمومی. هرچند این انکار در بلندمدت، هم معیشت را تهدید می‌کند و هم نظم و امنیت کلی را. در ضعف یا فقدان نیروهایی که حامل مقاصد ملی‌اند، چنان سیاست‌هایی با سرعتی زیاد، رشد می‌یابند. راهبرد دولت، و خصوصا وزارت کشور، باید تقویت نیروهای ملی باشد. قبل از اینکه بپرسیم این تقویت چگونه ممکن است باید دید چنان نیروهایی را چگونه می‌توان تشخیص داد.



گزارش گروه‌ها
امید به تاریکی توده‌وار مردم
دور نهم گزارش‌های پژوهشی - گروه مطالعات نهاد علم - 1


صحنۀ مشارکت عمومی، لحظۀ به هم رسیدن علم و سیاست است. لحظۀ تولد سیاست در صحنۀ عمومی، لحظۀ به ثمر رسیدن و ظهور عصارۀ تمام کارهای علمی است. بنیاد علم، کشف نقطۀ ضرورت برای زندگی مردم است. اگر دانشمند نتواند در نقطۀ ضرورت زندگی مردم با ایشان گفت‌وگو داشته باشد، دعوتی برای مردم نخواهد داشت و آینده‌ای هم نخواهد بود. علم به غایت آن زنده است و اگر غایت علم، کشف ضرورت زندگی و توافق عمومی با مردم نباشد، لغو و نامولد است. هیچ بازگشتی موجه نیست مگر در تعهد به حصول این توافق عمومی. گفتار عمومی، آزمون علم است و اگر ایمان به آنچه از میان مردم زاییده می‌شود نداشته باشیم و به ملاقات آن نرویم، بی‌ثمر و بی‌اثر خواهیم بود.



سرمقاله
استارت‌آپ شورش
تأملی در بی‌مسئولیتی دانشگاه در قبال ملت
سیدعلی کشفی   

عجیب و اتفاقی نیست که آشوب‌های مخرب اخیر به شکل نمادین خود را در دانشگاه شریف ظاهر کرده است؛ جایی که مهد تولد استارت‌آپ‌های جدید و آموزش پیشرفته‌ترین اشکال وارداتی دانش مدیریت و سیاستگذاری است. مسئله فقط این نیست که دانشگاه از پرورش دانشجویانی که به قدرت ملی تعهد دارند عاجز است. بلکه مسئله احتمالا این است که قدرت ملی تنها در مقام یک تعهد، تعهدی خارج از نظام دانش و تحمیل شده به آن، در دانشگاه حضور دارد؛ هم‌چنان که تعهد ملی در نظام اقتصادی تبدیل به تکالیف و دستوراتی می‌شود که خارج از منطقِ عمل مدیریتی سازمان‌ها به آنها دیکته می‌شود.



 1    

موسسه علم و سیاست اشراق
شماره تماس : 77136607-021


عضویت در باشگاه مخاطبین

اینکه چیزها از نام و تصویر خود سوا می‌افتند، زندگی را پر از هیاهو کرده است و این هیاهو با این عهد مدرسه که «هر چیزی خودش است» و خیانت نمی‌ورزد، نمی‌خواند. مدرسه آرام است و این آرامش بخشی از عهد و ادعای مدرسه است. هیاهو در مدرسه به معنای ناتوانی مدرسه در نامگذاری چیزها است؛ به این معناست که چیزها می‌خواهند از آنچه هستند فرا بروند. آنجا که می‌توان دانست از هر چیز چه انتظاری می‌توان داشت، دعوا و هیاهویی نیست، نظم حاکم است و هر چیز بر جای خویش است. اما اگر هرچیز حقیقتاً بر جای خود بود و از آنچه هست تخطی نداشت، دیگر چه نیازی به مدرسه بود؟ اگر خیانتی ممکن نبود مدرسه می‌خواست چه چیزی را بر عهده بگیرد. اگر حقیقت نامی دارد، از آن روست که امکان ناراستی در جهان هست. نام چنانکه گفتیم خود عهد است و عهد نگه داشت است و نگه داشت آنجا معنا دارد که چیزها از جای خود خارج شوند.

(تمام حقوق متعلق به موسسه علم و سیاست اشراق است)