اطلاعیه !
فرم عضویت در باشگاه مخاطبان





عدالت در مصوبات دولت سیزدهم
بررسی پنج مصوبه دولت از منظر عدالت


۲۵ اسفند ۱۴۰۰   2548  2  0 گزارش نهاد
رئیس دولت سیزدهم از همان ابتدای ورود به کارزار انتخابات بر عدالت تاکید کرد؛ دولتش را دولت مردمی نامید و جهش اقتصادی ایران را در گرو ائتلاف با مردم و در نظر گرفتن عدالت دانست. بر این اساس عدالت کیفیت تازه‌ای از پیشرفت را پیش چشم مردم تصویر می‌کرد که در آن قرار نبود برنامه‌های اقتصادی، نقش و وضع مردم را نادیده بگیرد. اما همۀ مسئله آن است که در پیچیدگی میدان عمل و در خلال ارائه و انجام طرح‌های اقتصادی، یافت عدالت چگونه ممکن است؟

 

این شماره از گزارش‌نهاد با مقدمه‌ای از اباصالح تقی‌زاده طبری و گفتارهایی از علیرضا شفاه، سید علی کشفی، علیرضا بلیغ و محمد حسن نیلی به بررسی پنج مصوبه اساسی دولت از منظر عدالت می‌پردازد. این شماره در دفتر ائتلاف نیروهای مولد و به سفارش پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تهیه شده است.

برای دریافت فایل گزارش روی  کلیک نمایید.

فهرست مطالب
مخاطرۀ عدالت/ اباصالح تقی‌زاده طبری
1. قانون جهش تولید مسکن / علی‌رضا بلیغ
2. حذف ارز ترجیحی/ علی‌رضا شفاه
3. مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی دربارۀ افزایش ظرفیت پزشکی/ محمدحسن نیلی
4. سند تحول شورای عالی انقلاب فرهنگی/ سیدعلی کشفی
5. بسته حمایتی صندوق اعتباری هنرمندان/ سیدعلی کشفی

 

عدالت دولت سیزدهم مردم
دیدگاهتان را بنویسید
نام

ایمیل

متن پیام ارسـال دیدگـاه
دیدگاه
در محاصرۀ ناملت‌ها
فلسطین، مسئله‌ای مربوط به سیاست داخلی است
اباصالح تقی‌زاده طبری   
دولتی که ملی باشد در پی جغرافیای مستقل خود می‌رود و چگونه می‌تواند با اسرائیل که موجودیتی مجعول و وابسته است و همچون ویروسی به اینجا و آنجا سرایت می‌کند، بسازد؟ اگر اسرائیل رسمیت یابد، هیچ دولت ملی در منطقۀ ما نمی‌تواند مطمئن به رسمیت خود باشد. به همین جهت است که مسئلۀ فلسطین، لااقل در منطقۀ سرنوشت‌ساز غرب آسیا، مسئله‌ای مربوط به سیاست خارجی کشورها نیست؛ هر موضعی در قبال اسرائیل مستقیما مربوط به موضع کشورها دربارۀ مردم خویش است.


سرمقاله
مشارکت ناامید
بدون تشکل‌یابی نیروهای مولد، نیروی انقلابیِ وفاداران جمهوری اسلامی به مصرف می‌رسد
محمدرضا هدایتی    سیدعلی کشفی   
فقدان گفتارهای سیاسی مؤثر و قدرتمند و کادر رهبری قابل‌اعتماد در این شرایط، می‌تواند سرنوشت متفاوتی برای این نیروها رقم بزند؛ سرنوشتی که یا نیروی ایجادشده را سرخورده‌تر می‌کند و فرومی‌نشاند یا آن را در جهاتی مغایر با منافع و قدرت ملی ایران به مصرف رساند. در این میان، شکل‌گیری تشکلی از نیروهای سیاسیِ مولّد که بتواند واجد گفتاری قدرتمند و امیدآفرین و کادر رهبری منسجم باشد، ضروری به نظر می‌رسد.


سرمقاله
جغرافیای ضعیف
سیاست همسایگی نمی‌تواند صرفا پیگیری منافع باشد
علیرضا شفاه   
چین قطعا باید در اولویت بالای همکاری‌های اقتصادی ایران قرار بگیرد اما نمی‌‌تواند سیاست همسایگی دولت آقای رئیسی را تضمین کند. چین کشوری آرام است و اقتصادی جهانی دارد. اقتضای سیاست خارجی چین این است که از جنگ‌های نیابتی ایران و عربستان جلوگیری کند اما اگر بنا باشد ثبات اقتصادی جامعۀ ایران منجر به قدرت‌نمایی‌ها و تنش‌های تازه‌ای در منطقه شود، قطعا چین ضامن فعالیت‌های اقتصادی‌ای نمی‌شود که به چنان نتیجه‌ای منجر شود. در ذیل همین محاسبه است که چین ذیل مزایایی که به این منطقه می‌بخشد مراقبت می‌کند که روی زمین لغزنده و پرفتنۀ آن پیراهن‌آلوده نشود. آیا ما می‌توانیم خودمان را به‌عنوان برندۀ مطلق منطقه معرفی کنیم و همۀ امنیت آن را تضمین نماییم؟





موسسه علم و سیاست اشراق
شماره تماس : 77136607-021


عضویت در باشگاه مخاطبین

اینکه چیزها از نام و تصویر خود سوا می‌افتند، زندگی را پر از هیاهو کرده است و این هیاهو با این عهد مدرسه که «هر چیزی خودش است» و خیانت نمی‌ورزد، نمی‌خواند. مدرسه آرام است و این آرامش بخشی از عهد و ادعای مدرسه است. هیاهو در مدرسه به معنای ناتوانی مدرسه در نامگذاری چیزها است؛ به این معناست که چیزها می‌خواهند از آنچه هستند فرا بروند. آنجا که می‌توان دانست از هر چیز چه انتظاری می‌توان داشت، دعوا و هیاهویی نیست، نظم حاکم است و هر چیز بر جای خویش است. اما اگر هرچیز حقیقتاً بر جای خود بود و از آنچه هست تخطی نداشت، دیگر چه نیازی به مدرسه بود؟ اگر خیانتی ممکن نبود مدرسه می‌خواست چه چیزی را بر عهده بگیرد. اگر حقیقت نامی دارد، از آن روست که امکان ناراستی در جهان هست. نام چنانکه گفتیم خود عهد است و عهد نگه داشت است و نگه داشت آنجا معنا دارد که چیزها از جای خود خارج شوند.

(تمام حقوق متعلق به موسسه علم و سیاست اشراق است)