اطلاعیه !
فرم عضویت در باشگاه مخاطبان





نویســندگان

اباصالح تقی‌زاده طبری
گروه گفتار سیاسی

سیدباقر نبوی ثالث
گروه نقد و نظریه سینما

سیدعلی متولی امامی
گروه مطالعات نهاد علم

سیدعلی کشفی
گروه مطالعات سازمان

علیرضا شفاه
گروه مطالعات علوم دقیقه

محمدحسین تسخیری
گروه مطالعات علوم دقیقه

امیرحسین صنایعی
گروه مطالعات علوم دقیقه

محمدرضا قربانی
گروه گفتار سیاسی

محمدرضا هدایتی
گروه گفتار سیاسی

معصومه ندیری
گروه گفتار سیاسی

سبحان جدیدساز
گروه مطالعات سازمان

سید محمد علم‌الهدی
گروه مطالعات نهاد علم

سیده‌زهره مشعلچی
گروه مطالعات علوم دقیقه

شایان کریمی
گروه مطالعات نهاد علم

محمدرضا علی‌حسینی
گروه نقد و نظریه سینما

حسین پیمانی
گروه گفتار سیاسی

علی علی‌نژاد
گروه گفتار سیاسی

محمدهادی محمودی

یحیی شعبانی

امیر راقب

جواد وزیری

حسین کچوییان

حمیدرضا فرتوک‌زاده

سیدمحمدرضا حسینی بهشتی

اکبر ترکان

علی‌اکبر ولایتی

احسان ایرانمنش

حسین ولدخانی

روح‌الله جعفری

سیدجواد زمانیان

سیدعقیل حسینی

سیدمحمدحسین صاحب‌فصول

علی عباسی

علیرضا سمیعی

علیرضا قبولی

مجید بهستانی

محمدجواد خضرایی

محمدمهدی میرزایی‌پور

مهدی عطایی

الیزابت براینت

ریچارد ددکیند

فردریش لیست

ماکس وبر

هافورد مکیندر

هنری پوانکاره

کارل فون کلاوزویتس

پل ارنست

تامس کوهن

فردریک بایزر

ملکه الیزابت یکم

هانس دیرکس

آندریاس کریگ

استفان والت

بهنام طالب‌لو-دیوید آدسنیک

جوزف مرشایمر

دیوید هرست

گری سیک

آرنا

اکونومیست

تسنیم

سعید گلکار

سوره

فارین پالیسی

میدل ایست آی

نوبنیاد

کسری اعرابی


موسسه علم و سیاست اشراق
شماره تماس : 77136607-021


عضویت در باشگاه مخاطبین

اینکه چیزها از نام و تصویر خود سوا می‌افتند، زندگی را پر از هیاهو کرده است و این هیاهو با این عهد مدرسه که «هر چیزی خودش است» و خیانت نمی‌ورزد، نمی‌خواند. مدرسه آرام است و این آرامش بخشی از عهد و ادعای مدرسه است. هیاهو در مدرسه به معنای ناتوانی مدرسه در نامگذاری چیزها است؛ به این معناست که چیزها می‌خواهند از آنچه هستند فرا بروند. آنجا که می‌توان دانست از هر چیز چه انتظاری می‌توان داشت، دعوا و هیاهویی نیست، نظم حاکم است و هر چیز بر جای خویش است. اما اگر هرچیز حقیقتاً بر جای خود بود و از آنچه هست تخطی نداشت، دیگر چه نیازی به مدرسه بود؟ اگر خیانتی ممکن نبود مدرسه می‌خواست چه چیزی را بر عهده بگیرد. اگر حقیقت نامی دارد، از آن روست که امکان ناراستی در جهان هست. نام چنانکه گفتیم خود عهد است و عهد نگه داشت است و نگه داشت آنجا معنا دارد که چیزها از جای خود خارج شوند.

(تمام حقوق متعلق به موسسه علم و سیاست اشراق است)